GRIEKENLAND, TWEEDE WEEK

Vrijdag 31 augustus, dag 8 – 55920 – 0 km

Slapen lukt prima ook al staan we dus totaal niet in de schaduw. Het is ongeveer 23 graden in de camper en alleen onder het dekbedhoes met de ventilator aan, is het toch goed te doen. Ook deze dag beginnen we met zwemmen in zee, douchen onder de standdouche en dan ontbijten. Vandaag gebakken ei met spek. Als alles weer is opgeruimd, gaan we een stukje fietsen. We bekijken het dorpje Ammoudia. Je ziet nog steeds bovenop de huizen het betonstaal uitsteken. Dit doen de Grieken omdat ze geen belasting over hun huis hoeven te betalen zolang het huis niet afgebouwd  is. En als je dus betonijzers uit laat steken, is je huis nog niet af. Het is werkelijk geen gezicht en ik weet dat ze deze regel willen veranderen omdat de bouwstijl nu in Griekenland wel erg lelijk is met al dat betonijzer op alle huizen. Verder is er natuurlijk ongelofelijk veel zwerfvuil. Zo jammer dat de Grieken dit heel gewoon vinden. Natuurlijk heb je in Nederland ook veel rotzooi als mensen een dagje op het strand zijn geweest, maar hier is het echt verschrikkelijk hoor. Rij je ergens in de midden in de bergen, zie je ineens een enorm berg afval ergens liggen. Dat is erg jammer. Maar verder is het een heerlijk land. Het weer, de warme zee, het lekkere eten, de vriendelijke Grieken… fijn om hier te zijn. Van de economische crisis merken we nog niets. Ja de Grieken beginnen er zelf over als je met ze praat. Maar tot nu toch dus nog niets van gemerkt. Aad gaat vandaag ook vissen, jammer genoeg vangt hij niets. Natuurlijk ook veel zwemmen. Er is weer een prachtige zonsondergang, nog even wat t.v. kijken en dan is de dag weer voorbij.

campers bij Ammoudia

het strand van Ammoudia

Zaterdag 1 september, dag 9 – 56030 – 110 km

Eerst even zwemmen, douchen, ontbijten en dan op weg. We rijden langs de westkust richting Preveza. Daar vlakbij gaan we door een toltunnel en dan op naar Lefkada (Lefkas) het eiland wat met een brug aan het vaste land is verbonden. We stoppen net over de brug, tegenover het ford. Hier zouden we prima kunnen staan, maar pff… wat is het warm. We hebben geen schaduw hier, geen wind en ook geen mogelijk om vlakbij de camper te zwemmen. We willen eigenlijk hier blijven en dan met de fiets naar Lefkada-stad te gaan. Maar omdat het toch echt te warm is, gaan we verder op zoek naar een plaatsje waar de camper bij zee kan staan. Maar rondom Lefkada-stad lukt het echt niet. Dan gaan we op weg langs de oostkust van Lefkada. Het is hier echt prachtig. Bij Nidri vinden we wel een plekje zo aan het water, maar het water is hier niet schoon. Dus wel even gestopt en flink wat heerlijke druiven gegeten en dan toch maar weer verder. Aan onze linkerkant zien we de prachtige kust zien we en aan de rechterkant de bergen. Zo mooi! Dan komen we in Vasiliki aan. En daar kunnen we zo aan het strand parkeren. Snel zwemkleding aan en in de zee. Dat is beter. Heerlijk dat water om je heen te voelen. We knappen er enorm van op. We zien iets verderop ook twee campers staan en besluiten om daarheen te gaan. Er staat wel een bord ‘no camping’ maar we zien wel of we hier weggestuurd worden. We staan echt prachtig, zo aan het kiezelstrand, met uitzicht op Vasiliki en de zee. We zien de veerboten van Kefalonie aanleggen. We gaan lekker bbqen. Vanmiddag was het 35 graden in de camper maar ’s avonds koelt het gelukkig lekker af. Staat een lekker windje en met alle ramen open en de ventilator aan, smaakt een kopje thee prima.

op de kade bij Lefkada-stad met de draaibrug op de achtergrond

heel veel sinaasappels te koop

ons plekje in Vasiliki, zo aan het strand

Zondag 2 september, dag 10 – 56030 – 0 km

Vandaag is de moeder van Aad jarig, 90 jaar! Jammer dat we niet bij het feest aanwezig kunnen zijn. Aad gaat even op de fiets wat brood, druiven en sinaasappels halen. We brengen de dag door met zwemmen en zonnen. Het is echt heerlijk weer, lekker windje erbij, gewoon genieten dus. Aan het eind van de dag even douchen in de camper, kleding aan en op de fiets naar Vasiliki. We bekijken wat winkeltjes, we vinden het natuurlijk erg leuk om voor onze 7 kleinkinderen wat mee te nemen, dus zoeken maar. Dan gaan we eten bij een Taverne. Je kunt wel merken dat dit een toeristisch plaatsje is. We bestellen een ovengerechtje en het smaakt op zich prima, maar niet echt geweldig. En de prijs is ook vrij hoog. Maar goed, de sfeer is erg leuk. Eten zo aan het haventje, veel mensen die rondlopen, bij een barretje zitten of ergens wat eten. Weer terug bij de camper, zien we dat er ineens best wat campers zijn bijgekomen. Wij gaan snel de camper in om de muggen voor te zijn. Nog even de foto’s op de laptop, verslag bijwerken en wat t.v. kijken.

even shoppen in Vasiliki

de tweede van links is onze camper

Maandag 3 september, dag 11 – 56135 – 105 km

Zodra we wakker zijn en aangekleed vertrekken we naar Port Katsiki. Eerst komen we bij het dorpje Ag.Petros, hier stoppen we even om brood en milopitas (appelbroodje) te kopen. Je ziet hier op Lefkada nog echt authentieke Griekse dorpjes. Hier niet de onafgemaakte huizen met het betonijzer er nog bovenuit stekend. Nee, hier hebben de huizen gewoon schuine daken met dakpannen. We komen oude Griekse vrouwen tegen met een ezel en een paar geiten. De weg naar Port Katsiki is echt enorm smal en bochtig. Op een gegeven moment komen we bij het dorpje Athani. Ik heb over dit dorpje in andere camperverhalen al veel spannende verhalen gelezen. Het zou een ramp zijn om door dit dorp te rijden met een camper. Maar het valt ons mee. Best smal, maar te doen. Zijn in Noorwegen natuurlijk ook al gewend aan smalle wegen. Op het laatste stuk naar Port Katsiki heb je echt het gevoel van ‘wat doe ik hier’ maar dan komt er toch eindelijk een eind aan de weg en zijn we er. Het is onduidelijk waar we mogen parkeren. De grote geasfalteerde parkeerplaats is afgezet en daar staat sowieso bij dat je hier niet met je camper mag staan. De prijzen om te parkeren liegen er ook niet om: 10 euro voor een camper! We stappen uit en gaan eerst maar eens een kijkje nemen. We zien de trap naar het strand en maken wat foto’s. Dan nog wat foto’s van een ander uitkijkpunt. 

griekse wegenborden, hier staat het nog wel in normale letters erbij, dat is lang niet altijd het geval!

Port Katsiki

Wat zullen we doen? Hier blijven op een vrij ongezellige parkeerplaats? We besluiten om weer weg te gaan. We zoeken onderweg wel een plaatsje om te ontbijten en kijken dan wel ergens of we aan het water kunnen staan om te zwemmen. We vinden een plekje in de schaduw om te ontbijten. Dan komen we weer bij het dorp Athani. Hmm… nu dwars door het dorp heen en we moeten een hele smalle weg op met een stijgingspercentage van minstens 20%. Dit is dus het enige stukje waarbij ik hem echt zat te knijpen. Op hoop van zegen dan maar, maar het gaat goed en onze camper rijdt ons zonder problemen naar boven. Pff… dat hebben we gehad. Nu verder naar Kalamitsi, we proberen hier bij het strand te komen maar komen op een heel smal weggetje waar we met moeite kunnen we keren. Dan maar verder naar het plaatsje Ag.Nikitas. Hier moet een camperplaats zijn bij de zee waar je voor 10 euro mag staan. De camperplaats vinden we wel, maar staat vol met personenauto’s. Dan maar weer verder. En zo komen we weer bij Lefkada-stad uit. Gelukkig kunnen we de camper nu wel vlakbij het strand zetten. Snel een duik in de zee. Pff… dat is lekker! Er is ook een stranddouche, dus het zoute water is er weer snel afgespoeld. Heerlijk, daar knappen we van op. We besluiten om hier niet te blijven en gaan van het eiland Lefkada af. Kopen 20 kg sinaasappelen voor 8 euro bij een kraampje (auto) langs de weg. Dan gaan we eerst richting Vonista en dan naar Mitikas. We rijden door een prachtig gebied. In Mitikas zouden we water moeten kunnen krijgen bij het haventje en jawel dat lukt ook (wel met een tang even de kraan opendraaien). Iets verderop, langs het strand, zetten we de camper neer. Snel weer in zee. Ook hier een stranddouche voor de deur. We kijken uit over een prachtige baai en het eiland Kalamos. Prachtig is het hier! Aad gaat vissen en… vangt zijn eerste Griekse vis(je)!

Mitikas met op de voorgrond viskwekerijen

haventje van Mitikas

Dinsdag 4 september, dag 12 – 56135 – 0 km

We blijven een dag hier in Mitikas staan. Eerst lopen we even naar het dorp en vinden al snel een bakker. We kopen brood, 2 giga chocoladecroissants, gebak gevuld met spinazie en gebak gevuld met fetakaas. O.k. het is een beetje veel, dat merken we ook wel in de loop van de dag. Maar het zag er allemaal zo lekker uit. Achteraf vonden we het bladerdeeg met spinazie en feta niet echt lekker, vrij vet ook. Maar goed, je moet alles proberen nietwaar? Verder doen we even een klein wasje, dat is snel droog met 33 graden en een lekker windje. Natuurlijk liggen we regelmatig in de warme zee, dan lekker het zout eraf spoelen onder de stranddouche. Aad vangt nog wat (kleine) visjes en dan heb je onze activiteiten van vandaag wel gehad.

Aad aan het vissen op het strand van Mitikas

de prachtige stranddouches, maar wel heel erg lekker!

onze 20 kg sinaasappels, lekker persen maar!

Woensdag 5 september, dag 13, 56215 km - 80 km

Weer verder, de prachtige kustweg naar Astakos. Werkelijk heel erg mooi hier, we zien af en toe viskwekerijen in de zee en verder heel veel mooie kusten. Bij Astakos rijden we weg van de zee en komen we in een gebied met veel landbouw, waaronder ook sinaasappelbomen, erg leuk om te zien. Voor we het weten zijn we al bij de Lidl in Mesologi (dank je wel TomTom). Snel wat boodschappen doen (oh wat heerlijk koel is het toch in die supermarkten!) en dan verder over een strekdam naar Tourlidas. Hier is een zoutwinningsgebied met allemaal huizen op palen. Wat een apart gezicht is dit nu weer! Aan het eind komen we bij een aantal tavernes en een zandstrand. Hier kunnen we de camper langs parkeren en ja, je snapt het al… eerst een duik in de zee. Ook hier weer stranddouches. Aad ziet een grote vis zwemmen, dus die is al snel aan het vissen. We zien in de verte de ferries van en naar Patras-Italië varen. Het is heerlijk weer maar dat komt omdat er een lekker windje staat, anders zouden we het niet uithouden. Aad wordt al enorm bruin. Vandaag maar weer eens een bbq aansteken! ’s Avonds kunnen we voor het eerst heel lang buiten zitten, er zijn geen muggen. Waarschijnlijk omdat hier alleen maar zout water is. We zien aan de overkant Patras liggen. Wat wel heel zielig is hier in Griekenland, zijn de zwerfhonden. Natuurlijk zijn er ook veel zwerfkatten, maar ik vind de honden toch echt triest. Doen geen vlieg kwaad, zijn gewoon alleen en scharrelen zo hun kostje bij elkaar. Ik vind het erg zielig.

huizen op palen bij Tourlidas

strand bij Tourlidas

leuke terrasjes in het water bij Tourlidas

Hier kun je goed zien dat het hier prachtig is, maar op de voorgrond... allemaal troep. Echt Grieks. Zonde!

Donderdag 6 september, dag 14, 56390 km - 175 km

Lekker douchen onder de stranddouche en dan op weg naar de bakker. Voor het eerst dat we echt heerlijk brood hebben! Even eten en op weg, eerst naar Agrinio en daarna naar Karpenisi. Helaas, stuurt de TomTom ons deze keer verkeerd. De TomTom denkt dat wij over hele kleine witte weggetjes willen rijden. Niet dus. Jammer genoeg duurt het wel even voordat we dat door hadden. Weer terug en TomTom uit. Al snel zitten we wel op de goede weg. We komen langs een prachtige kloof. Daarna gaan we steeds hoger de bergen in. De weg is vrij smal en het is echt opletten want overal liggen stenen op de weg, of zijn er gaten in de weg. Soms is er ook gewoon een stuk weg verdwenen. Maar we hebben geen haast en op ons gemak rijden we de bergen in. Het gaat van haarspeldbocht naar haarspeldbocht. We zien het prachtige stuwmeer Kretmaston liggen. Wat een mooie kleur blauw heeft dit! Het is ook enorm groot. Bij iedere gelegenheid stoppen we weer om te kijken en foto’s te nemen. We zien de brug over het stuwmeer liggen, weer even stoppen. Blijkt hier zelfs een waterkraan te zijn, vullen maar weer dan! Voorbij de brug gaan we weer klimmen. Slingerend gaan we alsmaar hoger en hoger. De weg is ook erg slecht op dit stuk. Maar het is hier wel schitterend. Er zijn heel weinig mensen op de weg. Als we weer een berg over zijn, komen we bij een smalle, ijzeren brug. Er staat een bord dat de brug 3 ton kan hebben. Hmm… wij zijn 3,5 ton. Ik mijn ogen dicht en Aad rijdt erover heen. Gelukt! Aan de andere kant van de brug staat een bord dat de brug 3,5 ton kan hebben. Leuk hoor! Stress voor niets! Weer omhoog de bergen in. Als we ook deze bergtop hebben gehad, zien we Karpenisi liggen. Dit is een vrij grote stad. Het plan is om hier te overnachten er ergens bij een taverne te eten. Nou dat plan gaat dus niet door. Je kunt met de camper niet door het centrum omdat ze aan de weg bezig zijn, en in de buitenwijken is geen taverne te vinden. We doen nog pogingen om ergens een plekje te vinden, maar rijden uiteindelijk maar weer verder richting Lamia. Een klein stukje verder gaan we van de weg af en vinden we toch nog een plekje waar we kunnen overnachten. Het is niets bijzonders, maar wel enorm stil. De stilte doet gewoon pijn aan onze oren.

het prachtige stuwmeer Kretmaston

Brug over het stuwmeer Kretmaston

de brug die dus wel gewoon 3,5 ton kon hebben

Karpenisi

ons overnachtingsplekje

We hebben trouwens in de 1,5 week dat we nu in Griekenland rondrijden pas vier keer andere Nederlanders gezien: in Drepano Beach twee keer een Nederlandse camper naast ons, in Ammoudia ook een camper en in Vasiliki een gezin ontmoet die een vliegvakantie op Lefkas had. Best weinig toch? We zijn benieuwd of we nog meer Nederlanders tegenkomen.