REIS NOORDKAAP - WEEK 11 - 13 t/m 19 augustus 2017

Zondag 13 augustus 2017 – Nunsäs tot Leksand Sundsnäs (CC 24643 N 60.76289 E 14.93396) - 30 km

Als we wakker worden, regent het. Maar gelukkig houdt die regen al snel op en is het de rest van de dag heerlijk zonnig weer. Maar ’s morgens is het echt flink fris met die regen, het is ook maar 9 graden! We rijden eerst naar Rättvik. Hier is een kerk uit de 14^e eeuw, de binnenkant is versierd met schilderingen in de Dala-boerenstijl. Helaas kunnen we er geen foto’s van maken, er is net een dienst aan de gang. Buiten staan 17^e -eeuwse kerkstallen waarin de paarden werden gestald die ’s winters de sledes met kerkgangers naar de kerk trokken. Op kerstnacht worden deze sledes nog steeds gebruikt. Op andere zomerse feestdagen worden de kerkgangers vervoerd met lange kerkboten. Rond midzomer worden met deze boten ook wedstrijden gehouden. De vele houten stallen zien er heel pittoresk uit. Als we weer verder rijden naar Tällberg, zien we weer een bordje naar een loppis. Het is even een stukje rijden maar dat blijkt zeer de moeite waard. Deze loppis heeft heel erg mooie spullen. Een prachtig Zweede stoeltje, een mooie kast en nog veel meer mooie spullen. Jammer dat we zo’n stoeltje niet mee kunnen nemen want hij is echt heel erg mooi. We vinden wel tegels van dezelfde fabriek als ik al heb, maar deze zijn heel andere gedecoreerd en ik vind ze niet zo mooi. Wel zien we twee erg leuke wasbordjes, voor 8 euro gaat er eentje met ons mee. In Rättvik lopen we ook nog even rond. Voor het stadshuis staan een groot houten Dalarna paard. Verder is er niet heel veel te zien behalve dan een boetiek met allerlei mooi handwerk. Maar ook hier is het gebouw zelf het mooiste om te zien. Er zit zelfs een bedstee in een hoek, geweldig toch! Als we weer verder rijden, zien we weer een bordje met loppis en natuurlijk gaan we hier ook even kijken. Maar nee, een erg lieve mevrouw waar we even gezellig mee kletsen, maar veel mooie spullen heeft ze niet. Weer verder, op naar Leksand. Ook hier een oude kerk, maar helaas, gesloten. Er is hier ook een gedeelte met oude gebouwen die we bekijken. Weer verder via een sani station voor het noodzakelijk legen en vullen van wc en water. Er staat hier ook een oude kerkboot, ik verbaas me erover hoe lang deze boot is. Ons overnachtingsplekje vinden we weer aan het Siljan meer, bij het plaatsje Sundsnäs. Hier is een picknick plek met ruimte voor zo’n 10 campers, er is een toilet bij. Prachtige plek aan het meeer. Enige wat een nadeel is: het is vlak langs de weg. Dus niet zo stil als we de laatste tijd gewend zijn. Maar prima voor een nacht. We kunnen lekker in de zon zitten, heerlijk genieten.

De kerk in Rattvik.

A

De paarden trokken de sledes waar de kerkgangers mee naar de kerk kwamen.

Prachtige spullen bij een loppis.

Dit mooie stoeltje had ik best mee willen nemen.

Allemaal mooie spullen bij deze loppis.

Genoeg te zien hier.

Allemaal schuurtjes vol met spullen.

Genoeg te bekijken hier.

De winkel in Rattvik met een prachtige binnenkant, hier een bedstee.

In de andere hoek deze kachel.

Voor het stadhuis van Rattvik staat een groot Darlana paard.

Ook hier een loppis, maar hier niet veel mooie spullen.

Op naar de volgende loppis.

De kerk in Leksand.

Vlakbij de kerk allemaal oude houten gebouwen.

Bij het sani station ligt deze enorme kerkboot.

Het nodige werk van een camperaar: legen van de cassette en schoonwatertank bijvullen.

Overnachtingsplekje in Sundsnas vlakbij Leksand.

Overnachtingsplekje Sundsnas vlakbij Leksand aan het Siljan meer.

Maandag 14 augustus 2017 - Sundsnäs tot Falun – (CC 28494 N 60.6324 E 15.54941) – 60 km

We gaan vandaag op zoek naar 2 nieuwe voorbanden. De linker voorband hadden we in Finland gewisseld met onze reserveband maar onze rechter wordt nu toch ook aardig dun. We hadden gehoopt de aankoop te kunnen uitstellen tot we in Duitsland zouden zijn, maar we vinden het toch beter om het nu te doen. Ik zoek op internet wat een autoband in het Zweeds is en dan zoek ik met Google maps bedrijven in de buurt. Ideaal hoor internet. In Leksand zit een bandenbedrijf, dus daar gaan we naar toe. We hadden vorig jaar 2 nieuwe voorbanden van het merk Continental Vanco gekocht, maar deze zijn dus na 10000 km helemaal versleten. Daarvoor hadden we Michelin Agilis en die willen we nu weer aanschaffen. Het bedrijf heeft ze niet op voorraad, ze kunnen ze wel bestellen maar kunnen niet garanderen dat de banden morgen komen. Ach, we komen nog genoeg steden tegen, dus we kijken wel verder. We gaan naar de mijnstad Falun, maar een kleine 50 km verder. De TomTom leidt ons over binnen weggetjes wat wij natuurlijk super leuk vinden. In Falun zitten heel veel bedrijven die banden verkopen. We hebben geluk want het eerste bedrijf waar we gaan vragen, kan inderdaad voor 2 banden zorgen. We maken een afspraak om 2 uur vanmiddag. Dan is het tijd om de kopermijn te bezoeken. Deze kopermijn was de schatkist van Zweden, op zijn hoogtepunt werd hier twee derde van alle koper in de wereld gedolven. Het hele gebied staat sinds 2001 op de Unesco Werelderfgoedlijst. Maar deze mijn heeft nog een veel grotere invloed gehad op Zweden, behalve het delven van koper. Hier wordt ook de rode Falun verf gemaakt. Dat is de rode verf waarmee bijna alle huizen in Zweden zijn geverfd. De verf is gemaakt van ertspoeder met ijzersulfaat. Vroeger werden alleen de huizen van rijke mensen ermee geverfd. Het werd sjiek gevonden dat door de rode verf, hun huizen op bakstenen huizen leken. Later werden alle huizen en stallen rood geverfd en inmiddels is het een echt Zweeds symbool geworden. Een deel van de mijn is in 1687 ingestort en daar zie je nu een enorme krater. Verder staan er heel veel gebouwen omheen. Overal staat enorm veel informatie bij en dat maakt het bezoek helemaal geweldig. We brengen er heel wat tijd door. In de mijn winkel kopen we een emmer van de speciale Falun verf, om onze schutting mee te verven. Dan hebben we toch een beetje Zweden thuis. We eten snel wat en gaan dan terug naar de bandenzaak. Daar staan onze Michelin banden klaar en binnen een kwartiertje zijn ze onder de camper gemonteerd. We kunnen weer met een gerust hart op weg. We gaan naar een meertje wat maar 4 km buiten de stad ligt. Hier kunnen we prima overnachten. Maar eerst lekker genieten van het mooie weer. Omdat het zulk mooi weer is, gaat de bbq weer aan.

De grote krater van de kopermijn in Falun.

Deze staan helemaal beneden op de grond (zie foto boven).

Hier wordt de speciale rode Falun verf gemaakt.

De bijgebouwen van de mijn.

In dit gebouw een enorm waterrad waar de lift mee bediend werd.

Jongens van 10 tot 12 jaar sorteerden de stenen.

Twee nieuwe voorbanden.

Ons overnachtingsplekje bij het meer vlakbij Falun.

Erg mooi plekje weer.

We staan hier prima.

Het is lekker weer, dus hup de bbq aan! In de schaduw is het wel een stuk frisser, vandaar het vest dat Aad aan heeft.

Dinsdag 15 augustus 2017 – Falun tot Ramsberg (N 59.8188 E 15.3388) – 125 km

We hebben vandaag geen haast want we gaan naar een second hand store, die zagen we gisteren vlakbij de zaak van de autobanden. Deze zaak is maar 2 dagen per week open en vandaag opent hij om 1400 uur. Als we er aan komen rijden, zien we enorm veel auto’s en voor de deur staan heel veel mensen te wachten tot hij open gaat. Iedereen staat netjes in een rij, wij gaan daar ook maar braaf in staan. Als de deuren open gaan, lopen de mensen kalm naar binnen. Wauw wat een enorme zaak is dit! Gigantisch! We zien al snel de tegeltjes die ik wil hebben, voor een super lager prijs ook nog eens. Ze hebben echt heel erg veel leuke spullen voor super lage prijzen. We komen dan ook met heel wat spullen bij de camper. Het is maar goed dat het aan het eind van de reis is en alle kastjes aardig leeg raken, anders hadden we het allemaal nooit kwijt gekund. Maar wel erg leuk om zo te winkelen en te snuffelen tussen allemaal erg gave spullen. Heel veel van Zweeds design, we zijn helemaal blij. Het is half vijf als we de camper weer starten. We hebben nog een rit van 125 km voor de boeg. We gaan naar een gebied dat heet: Malingsbo-Kloten Natur-vårdsområde. Dit is een natuurgebied van 50.000 ha waar geen huizen mogen worden gebouwd voor permanente bewoning. Het is een ideaal gebied om te vissen, maar de reden dat wij hierheen gaan is dat je hier elanden en herten tegen kunt komen.

Het eerste stuk schiet flink op want dat gaat over de weg 50 en dat is één van de doorgaande wegen in Zweden. Bij Ludvika gaan we deze weg af en komen we op een kleinere weg en komen we al snel in het natuurgebied. Het is ook nu weer vreselijk mooi. Heuvelachtig, kleine en grote meren, bomen en af en toe een rood huisje. Bij het dorp Kloten gaan we een onverharde weg op en na 10 km gaan we ook hier weer af voor de laatste 1,5 km die over een bospad gaan. Aan het eind van dit bospad is een grote plek middenin het bos. Hier blijven we overnachten. Het is super, super stil. Echt helemaal niets te horen. Zelfs niet de wind in de bomen want er is geen wind. Wat een mooie plek weer. Wat voelen we ons toch rijk dat we dit allemaal mee kunnen maken.

We lopen even rondom het meer, overal zijn visplaatsen en vuurplekken. Voor 13,50 euro koop je hier een viskaart voor 1 dag.

Naast de vele bosbessen die we hebben gevonden, nu ook frambozen.

Er staat een lange rij voor de second hand store in Falun.

Als de deur om 1400 uur open gaat, gaat iedereen kalmpjes naar binnen.

Wij rijden om half vijf weg bij Falun, eerst via de saaie doorgaande weg 50, dan weer een binnendoorweg door weer prachtige natuur.

De laatste 10 km gaan over deze onverharde weg.

Dan nog 1,5 km over een bospad die erg goed te berijden is.

Waar komen we uit?

Aan het eind van het bospad een grote open plek middenin het bos.

Super mooi en super stil. Ideale overnachtingsplek.

Woensdag 15 augustus 2017 – Ramsberg tot Karlstad (N 59.3705 E 13.4887) – 165 km

Helaas, geen eland of hert gezien. We worden wakker met regen maar die houdt al na 2 uur op en dan is het weer heerlijk zonnig en warm weer, 20 graden vandaag. Eerst rijden we 105 km naar Filipstad en dat gaat grotendeels over binnenwegen en dus prachtig om te rijden. Wat is Zweden toch ook een prachtig land. Sommige mensen vinden Zweden saai en na onze reis van vorig jaar had ik ook zo mijn bedenkingen. Maar nu we wat meer hebben gezien van Zweden, zijn wij echt fan geworden. Vooral de enorme stukken met ongerepte natuur waarin je amper een huis ziet, geweldig! Filipstad is bekend door de ijzermijnen, die tot 1920 in bedrijf waren. Maar hier staat ook de Wasa fabriek, die van het knäckebröd. Het is ook de geboorteplaats van John Ericsson, uitvinder van onder andere de verbeterde scheepsschroef. Eerst gaan we even boodschappen doen en dat doen we sinds lange tijd weer eens bij een Lidl. Daar kan ik gelukkig weer mijn favoriete appels, Pink Lady, kopen en ook weer Griekse yoghurt met 2% vet. Ik blij. Dan zetten we de camper op de camperplaats bij een kerk uit 1785, hier is ook een sani station. Even wat eten en dan gaan we het stadje in. We zien al snel een Rode Kruis winkel,  en ja ondanks alle aankopen van gisteren, wil ik hier toch weer even kijken. Natuurlijk kom ik niet met lege handen naar buiten. We zien de 2 kanonnen die John Ericsson voor de Amerikaanse burgeroorlog had gemaakt, sinds 1900 staan ze hier. We rijden ook nog naar de Wasa knäckebröd fabriek. Hier zou een broodmuseum zijn. Hmm… dat valt tegen zeg. Het is meer een winkel waar je voor een redelijke prijsje allerlei knäckebröd kunt proeven en kopen. We overleggen nog even of we naar de ijzermijn zullen gaan. Hier kun je naar mineralen zoeken, wat we natuurlijk ook erg leuk vinden. Maar de mijn ligt 15 km naar het Noorden en we besluiten om toch maar door te rijden naar Karlstad. In Karlstad is ook een second hand shop en die is morgen open. Karlstad heeft ook een bank waar ik onze oude bankbiljetten kan inwisselen. We gaan op een parkeerplaats staan bij een haven. Het is een enorm grote parkeerplaats, niet helemaal duidelijk of je hier mag overnachten. Maar ach, er staan al zeker 20 campers, dus het zal wel goed zijn. We zetten de camper neer, stoelen naar buiten en dan is het weer genieten van het heerlijke weer.

Toch weer wat gekocht, een blauwe houten kruik en een groen plankje voor aan de muur waar een kaars op kan.

Filipstad: het kanon van John Ericsson met op de achtergrond de kerk uit 1785.

De kerk in Filipstad met aan de rechterkant onze camper.

Het broodmuseum van Wasa knackebrod, niet veel aan.

De Wasa fabrieken.

De camperplaats in Karlstad.

Dit is ons uitzicht vanaf de camper, Karlstad.

Donderdag 17 augustus 2017 – Karlstad

Jawel, vandaag wordt ik 63 jaar. Vind het nogal oud klinken, maar ach, ik ben gezond, merk er eigenlijk niets van dat ik 63 ben, dus who cares? We rijden even naar de Lidl en halen lekkere broodjes en croissants. Dan parkeren we bij een second hand shop die om 1000 uur open gaat. Hier is maar een kleine parkeerplaats bij dus wel prettig dat wij alvast een plekje hebben. Kunnen we hier  genieten van ons heerlijke ontbijt. Ook in deze winkel hebben ze erg mooie spullen voor erg lage prijzen. Zoals een prachtige oude beschilderde kist, weer zo’n driehoek stoeltje en prachtige antieke kasten. We zien ook een paar wandtegeltjes waarvan we er al een aantal hebben, die gaan natuurlijk mee. Nog wat ander spul, we zijn er maar weer blij mee. Dan rijden we terug naar het plekje bij Mariebergskogen, halen de fietsen van de camper en fietsen naar het centrum van Karlsberg. Hier zit een Forex bank en hier kunnen we onze oude Zweedse bankbiljetten gelukkig nog inleveren. Voor de 800 Zweedse kronen krijgen we 80 euro terug. Dank je wel Katja, dat je hier achter kwam! We slenteren nog even door het centrum en dan gaan we weer terug naar de camper. Het is heerlijk weer dus jullie snappen wel wat we de rest van de dag gedaan hebben? Inderdaad, niets. Hmmm niet helemaal waar want ik heb aardig wat telefoontjes gekregen van het thuisfront, ook video bellen wat helemaal leuk is, zeker om de kleinkinderen te zien. Maar ook de nodige whatsapp berichten, emails en gelukwensen op Facebook. Ik voel me helemaal jarig. Ik zoek op Google maps naar een leuk restaurant en dat wordt het Tandoori House, een Indiaas restaurant. Als we er naartoe fietsen, zien we ook een bakker en natuurlijk kopen we heerlijk gebak. Ik kan niet kiezen tussen mijn twee favorieten: marsepein of schuim. Ach dan maar alle twee. Morgen gaan we weer streng verder met het lijnen maar vandaag hoeft het even niet van mezelf. Het restaurant is leeg, wij zijn de enige. Er komen nog wel wat mensen, maar die komen eten afhalen. We kiezen voor een gemixt gerecht en dat smaakt ook werkelijk erg lekker. Vooral het naan brood, wat is dat toch heerlijk! Als ik ’s avonds de twee gebakjes ook nog in mijn mik heb gestopt, barst ik bijna uit elkaar. Niet meer gewend zoveel te eten en dan ook nog zoveel suiker. Maar… ik heb er super van genoten en een hele leuke dag gehad.

Rekken vol met spullen in de second hand shop.

Helemaal jarig toch? In ieder geval genieten van het mooie weer.

Maar al snel even verkleden, te warm voor die bloes en lange broek.

Mijn oude Zweedse biljetten konden we nog gelukkig inleveren bij de Forex bank.

Wij zijn de enige gasten bij het Tandoori House.

Dat vinden we helemaal niet erg, want het eten was erg lekker en.... ik hoefde niet te koken!

Beetje overdreven toch? Je snapt wel dat wij een beetje erg vol zaten toen dit allemaal in onze buik was gestopt.

Vrijdag 18 december 2017 – Karlstad tot Sörknatten ( N 58.8763 E 12.4744) – 115 km

Vandaag is Mariëlle jarig, van harte gefeliciteerd. Ook nu even video bellen, zo leuk om ze weer te zien (wat wordt Jalyna al groot zeg!). We lopen ook nog even door het park Mariebergskogen, hier is een speeltuin, restaurant, oude gebouwen en een school. Daarna gaan we echt weg uit Karlstad, eerst rijden we het schiereiland Värmlandsnäs op, een gebied wat bekend staat om zijn akkerbouwgronden. De geel bruine tarwe velden zien er erg mooi uit. Vlakbij de plaats Säffle is een vrije plek waar we willen gaan staan. Maar deze plek valt ons wat tegen. Dus rijden we na de lunch  toch weer verder. Nu naar een plek in een natuurreservaat, Sörknatten. We rijden zo’n 3 km over een onverharde weg steeds verder het natuurpark in tot we bij een parkeerplaats komen. Hier zijn wat wandelingen uitgezet. De natuur is hier heel apart, kale rotsen met heide erop. Erg mooi. We kunnen hier op de parkeerplaats overnachten, maar Aad heeft een klein stukje terug een plekje gezien aan het water en ja, jullie snappen wel dat we dan daar naartoe gaan. De zon komt weer lekker door, wat hebben we toch steeds heerlijk weer. Ook vandaag hebben we weer een erg mooie zonsondergang.

Even een wandeling in het Mariebergsskogen park.

Ook hier staan wat oude gebouwen.

Velden vol met tarwe.

De prachtige natuur in het natuurpark Sorknatten, kale rotsen met bloeiende heide.

Het natuurpark Sorknatten.

We zouden op deze parkeerplaats kunnen overnachten.

Maar kiezen toch voor een plekje aan het meer, kan Aad weer vissen (heeft hij al zo weinig gedaan natuurlijk).

Weer een mooie zonsondergang.

Zaterdag 19 december 2017 – Sörknatten tot Vänersborg (N 58.3916 E 12.3123) – 70 km

Het heeft vannacht flink geregend, maar ook nu is het droog als wij opstaan. Ons eerste doel vandaag is het Dalsland kanaal bij Håverud. Als we net op weg zijn, zien we een hert over de weg heen schieten. Dat is leuk! We rijden het prachtige natuurgebied weer uit, komen langs een klein sluisje met een erg mooie oude schuur en dan een stukje over de weg 45. Als we afslaan naar Håverud, zien we een Loppis, even stoppen. Een vriendelijke oude man heeft erg veel heel mooie spullen te koop voor bizar lage prijzen. Je zou alles wel mee willen nemen. Maar het blijft bij drie van de door ons gezochte wandtegels en een paar schattige porseleinen vogeltjes. Dan komen we al Håverud. Hier is het Dalsland kanaal met een aantal sluizen. Maar wat hier heel bijzonder is, is het aquaduct. Eerst maar even wat geschiedenis over de streek. Van 1830 tot 1872 was hier veel werk in ijzer. In 1880 kwam daar ook nog eens een papierfabriek bij. Om het vervoer van de goederen te regelen, werd het Dalsland kanaal aangelegd. Maar hier in Håverud was een groot probleem, de zachte grond en een diep ravijn maakte het bouwen van een kanaal erg moeilijk. De ingenieur Nils Ericson kwam met het briljante idee om de meren de verbinden met een aquaduct. Dit aquaduct is 32,5 meter lang en is gemaakt van ijzer. De ijzeren platen zijn verbonden met 33.000 klinknagels. Van al deze klinknagels is er nog niet eentje vervangen sinds 1868. De waterval wordt tegenwoordig gebruikt voor het opwekken van elektriciteit en het water stroomt nu alleen nog maar een half uurtje in de ochtend. Over het ravijn is de brug voor het autoverkeer maar ook een ijzeren brug voor de trein. Een erg apart gezicht, al die bouwwerken boven elkaar. Je kunt hier een boottocht varen door de sluizen tot het einde van het kanaal in het Vänern meer en dan weer terug met de trein. Lijkt ons een erg leuk uitstapje, maar daarvoor zijn we te laat. Ook kun je hele kanotochten maken langs het Dalsland kanaal, kano’s kun je hiervoor huren en er is een app met alle plekken waar je kunt overnachten. Leuk idee toch? Er gaat ook net een kano in de sluizen. Grappig dat alles in werking wordt gezet voor 1 kano. Onderaan de sluizen is het informatie centrum. Hier is ook een glasblazerij en die geeft workshops (moet je wel vooraf boeken). Hier is ook veel glas te koop, waaronder het glas van Mats Jonasson. Glas wat ik erg mooi vind en ja dan snappen jullie vast wel dat ik iets gekocht heb. Zeker als alles nog eens flink afgeprijsd is. We brengen heel wat tijd door rondom de sluizen, het aquaduct en het informatie centrum. Er is een camping en haventje bij en daar vullen wij onze watertank weer vol. Dan gaan we weer op pad, nu naar de stad Vänersborg. Onderweg zien we weer een Loppis en ja, ook hier gaan we kijken. Via de app Park4night vinden we weer een prima overnachtingsplekje net voor Vänersborg. Net voor een camping moeten we een klein stukje door een bos en komen dan bij een picknickplek aan het Vänern meer. Betonnen steiger erbij om te kunnen vissen. Voor dit meer heb je geen visvergunning nodig dus kan Aad zich weer uitleven. Jammer genoeg begint het net weer te regenen en kunnen we nu niet buiten zitten. Maar het is al vijf uur, dus kan ik mooi mijn blog weer eens bijwerken en op internet zetten. 

Een klein sluisje vlakbij het natuurpark Sortnatten.

Met daarnaast deze gave oude schuur.

Dan komen we bij Haverud, bij het Dalsland kanaal.

Hier is een aquaduct uit 1868.

Een diep ravijn met waterval, daarboven het aquaduct, treinbrug en autobrug.

1 Hele kano in de sluizen.

De kano vaart net het aquaduct op.

De sluizen in het Dalsland kanaal.

Hier zie je goed alle bouwwerken boven elkaar.

Deze stoere meneer bediend de sluizen.

En zo kan de kano weer verder.

Klein huisje langs het kanaal (zal wel een hotel zijn).

Het glas van Mats Jonasson wat ik erg mooi vind.

Onderweg even stoppen bij een Loppis.

Hier is al geoogst.

Ons overnachtingsplekje net voor de stad Vanersborg.